Η λίστα ιστολογίων μου

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Δώστε σε τούτη την ΑΕΚ μεγάλα ματς, φαίνεται πως είναι πλασμένη γι' αυτά. Δώστε της ντέρμπι, ματς υψηλού κινδύνου και θα παίξει ως μεγάλη ομάδα. Με παίκτες που λες και τους μεταμορφώνει κάποιο μαγικό ραβδί, να είναι τόσο συνειδητοποιημένοι και προσηλωμένοι σ' αυτό που κάνουν, ώστε να αναρωτιέσαι γιατί δεν έπραξαν το ίδιο και στα πιο εύκολα. Εκεί που χαράμισαν όλη τη χρονιά.

Τούτη η ΑΕΚ των αντιφάσεων, που μπορεί να κερδίζει στην έδρα της Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, αλλά να χάνει στην έδρα της βαθμούς από Κέρκυρα, Πανιώνιο και όχι μόνο, τούτη η ΑΕΚ που μπορεί να βάζει 4 στο ΟΑΚΑ στον ΠΑΟΚ και στο ίδιο γήπεδο ενάμισι μήνα νωρίτερα να τρώει 4 από τον Βόλο, τούτη η ΑΕΚ που μπορεί και περνάει με επιβλητικά σκορ από το Χαριλάου και από τη Λάρισα, αλλά να χάνει με κάτω τα χέρια στον Ηρακλή και στην Καβάλα, τούτη η ΑΕΚ που αποκλείει παλικαρίσια τον Παναθηναϊκό, μας απέδειξε και στο ματς της Τούμπας ότι στα δύσκολα υψώνει το ανάστημα της. Προτάσσει το βάρος της φανέλας και στέλνει προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα , ότι όσο χάλια και αν κύλησε η χρονιά, μια ζωή η σύγκριση θα γίνεται μονάχα με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Αυτοί ήταν και θα είναι οι κύριοι αντίπαλοι της. Και όχι ο ΠΑΟΚ, γιατί αυτό λένε η ιστορία, η διαδρομή δεκαετιών με κατακτήσεις πρωταθλημάτων και κυπέλλων.

Στην Τούμπα έχω την αίσθηση ότι η ΑΕΚ έκανε την πιο ώριμη φετινή της εμφάνιση. Από τον Σάχα που έμεινε όρθιος κι ας του έκαψε η καφρίλα την πλάτη μέχρι τον Μπλάνκο, όλοι τους έπαιξαν αντρίκεια. Δίχως ίχνος φόβου, αλλά με περίσσιο τσαμπουκά, με μια αποφασιστικότητα που καθηλώνει τον αντίπαλο.

Έστω και καθυστερημένα ο Χιμένεθ ανακάλυψε το σύστημα που ταιριάζει σε τούτη την ΑΕΚ με το συγκεκριμένο υλικό. Από τη στιγμή που δεν έχει ποιότητα στις πτέρυγες, η ομάδα χτυπά από τον άξονα και στα στημένα. Εκεί βρίσκεται τούτη τη στιγμή η δύναμη της. Ο Σκόκο, αν και δεν του έπιαναν όλες οι προσπάθειες, τον έβλεπες απελευθερωμένο, να κινείται στην περιοχή ή λίγο έξω απ' αυτήν, χωρίς να χαραμίζεται στο πλάι. Ο Λυμπερόπουλος μπορεί να μην φάνηκε, σε σχέση με άλλα παιχνίδια, ωστόσο εκτιμώ πως πολύ καλά έκανε ο Χιμένεθ και τον προτίμησε από τον Γκερέιρο. Άλλο είναι το ειδικό βάρος του "Λύμπε¨, άλλα μηνύματα στέλνεις στους ανασταλτικούς του ΠΑΟΚ έχοντας μέσα τον Καλαματιανό και άλλα με τον Ρότζερ στην ενδεκάδα.

Όλα τα λεφτά για την ΑΕΚ είναι η τριάδα στον άξονα. Ο Ντιόπ στο τέλος της σεζόν, υγιής, απαλλαγμένος από μυϊκούς τραυματισμούς, είναι μια κλάση πιο πάνω από οποιοδήποτε αμυντικό χαφ στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Σενεγαλέζος δίνει πραγματικό ρεσιτάλ: Ο τρόπος που κόβει, ο τρόπος που χρησιμοποιεί το σώμα του, η αντίληψη του χώρου που έχει, η διορατικότητα του στο να καθαρίζει φάσεις. Δίπλα του ο Μάκος με ανεξάντλητες δυνάμεις και τρεξίματα. Και ο Μίτσελ, απλός, σχετικά γρήγορος, με ακρίβεια στις μεταβιβάσεις. Θεωρώ ότι από την απόδοση τούτης της τριάδας, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι η ΑΕΚ στα τελευταία 4 ματς δεν "έφαγε" γκολ και επί της ουσίας ελάχιστες φορές απειλήθηκε η εστία της.

Με τον Δέλλα να κάνει ένα ακόμη συγκλονιστικό ματς, όχι μόνο για τον μαγικό τρόπο με τον οποίο, γύρισε, έσπασε το κορμί του και βούτηξε για να βρει την μπάλα με το κεφάλι του, αλλά και για το σχεδόν αψεγάδιαστο παίξιμο αμυντικά. Και τον Ματέος, σ ένα ακόμη ματς να "φωνάζει" για την ποιότητα του. Όχι άδικα, το πέμπτο στόπερ της Ρεάλ και μάλιστα σε τέτοια ηλικία, στο ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να κάνει τη διαφορά. Εξαιρετικός από τη στιγμή που μπήκε και ο Λαγός, εξαφάνισε από το γήπεδο τον Σαλπιγγίδη που δεν ακούμπησε την μπάλα. Σχεδόν τα ίδια και από την άλλη μεριά ο Γεωργέας με τον Βιεϊρίνια, η ΑΕΚ δεν άφησε ούτε σπιθαμή γηπέδου στον ΠΑΟΚ για να αναπτυχθεί και να της δημιουργήσει πρόβλημα.

Η χρονιά πάει να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο. Στον τελικό η ΑΕΚ είναι το σούπερ φαβορί και έχω την εντύπωση ότι η διαφορά με τον Ατρόμητο είναι όση περίπου ήταν και με τον Ιωνικό στον τελικό κυπέλλου πριν από 11 χρόνια με τον συγχωρημένο τον Παθιακάκη στον πάγκο της ΑΕΚ. Το Κύπελλο, το έχω ξαναγράψει, δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα της ομάδας, από τη στιγμή μάλιστα που Αδαμίδης και Παπάς έχουν προαναγγείλει ...ΔΝΤ στην ΑΕΚ για του χρόνου. Ωστόσο, έστω κι ως "εφήμερη χαρά" (εδώ θα ταίριαζε η ατάκα Ντέμη) να το δει κανείς, την έχει ανάγκη τούτη την χαρά ο φίλαθλος της ΑΕΚ. Την ηδονή της μιας βραδιάς. Να γελάσει το χειλάκι του, να τονωθεί η ψυχολογία του, να ξεχάσει τις μίζερες καταστάσεις, ακόμα και να δει πιο θετικά τα πράγματα για την επόμενη χρονιά.

Δεν ξέρω αν με την κούπα του Κυπέλλου θα ζεσταθεί ξανά ο Παπάς και θα ανοίξει την κάνουλα ή θα γλυκαθεί κανένας καινούριος "συμπαίκτης" για να επενδύσει. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι ένα ακόμη τρόπαιο, προσθέτει πόντους στη δυναμική της μεγάλης ομάδας. Όταν μάλιστα το τελευταίο είναι 9 χρόνια πίσω.

Για το σκηνικό ζούγκλας που στήθηκε κατά τη διάρκεια του ματς (με τα αντικείμενα στον Σκόκο και το καπνογόνο στην πλάτη του Σάχα) και κορυφώθηκε στο τέλος με την εισβολή μερικών κάφρων, μας είχε προϊδεάσει από το πρώτο ματς ο Τσιρίλο. Ο κόσμος εισάκουσε το αίτημά του και μερίδα οπαδών όντως το έκανε "μπουρδέλο" το ματς, όπως είχε παραγγείλει ο Ιταλός. Και γιατί να μην το κάνει; Μήπως θα συλληφθεί κανείς (και θα καταδικαστεί) από τους χουλιγκάνους; Μήπως αυτοί οι ανεγκέφαλοι θα απομονωθούν από τον υπόλοιπο κόσμο που παρακολουθεί απαθής και δεν τους πετάει έξω από το γήπεδο; Μήπως θα πάθει τίποτα ο ΠΑΟΚ, πέραν από κανα - δυο ματς που θα αγωνιστεί χωρίς κόσμο;

Και για να είμαστε δίκαιοι, η καφρίλα δεν έχει χρώμα, παντού είναι ίδια. Στην Τούμπα την Τετάρτη. Στο Καραϊσκάκη προσφάτως. Στο ΟΑΚΑ πριν από ενάμισι μήνα όταν έκαναν "ντου" (στο ματς κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό) μερικά "καλόπαιδα" της ΑΕΚ. Σε αρκετά ματς του Παναθηναϊκού. Τις προάλλες στη Θεσσαλονίκη με την εισβολή οπαδών του Άρη στη φυσούνα για να δείρουν τους δικούς τους. Το καφριστάν στα γήπεδα ζει και βασιλεύει, έχει γίνει κατεστημένο στα γήπεδα. Και αυτοί που θα έπρεπε να το διαλύσουν, το κάνουν μονάχα στα λόγια. Με ευχολόγια...

ΥΓ: Πέρασε μια εβδομάδα από την ημέρα που βγήκε στον αέρα κασέτα με τη φωνή του Μπέου να περιγράφει τι έκανε πριν και μετά το ματς Άρη-Παναθηναϊκού με τον διαιτητή Δαλούκα. Πέρασε μια εβδομάδα και ακόμα δεν κλήθηκε ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βόλου στην Ευελπίδων. Να πιει έναν καφέ και να τα εξηγήσει εκεί ωραία και όμορφα. Γιατί πήρε τον Δαλούκα, γιατί τον απείλησε, γιατί τον έψαχνε στο ημίχρονο, τι του είπε στο τέλος.

ΥΓ 2: Στη συνεδρίαση της Σούπερ Λίγκας η ΑΕΚ είχε δυο επιλογές. Να μην παραστεί καθόλου ή να εκπροσωπηθεί από τον πρόεδρο της. Και όταν θα έδινε ο Μαρινάκης στον Αδαμίδη να υπογράψει το χαρτί με τις θέσεις της Λίγκας, ο πρόεδρος της ΑΕΚ να το έσκιζε και να αποχωρούσε. Όλα τα άλλα είναι ήξεις, αφίξεις...

Δεν υπάρχουν σχόλια: